Mijn eerste dagen in de USA

I'm lovin' it! om 04u00 werd ik wakker, een halfuur voordat mijn wekker afging, maar ik was klaar om aan mijn avontuur te beginnen. Tegen 05u30 vertrokken we naar de luchthaven in Zaventem. Daar kregen we eerst wat uitleg van een AFS-vrijwilligster, dan hebben we onze baggage ingecheckt, afscheid genomen van de familie (wat gepaard ging met enkele traantjes, want ik ga hen en alle andere echt missen!), maar vanaf dan ging het redelijk snel. We waren met 12 die naar Atlanta vlogen, het was echt een fijne groep dus die 10u op het vliegtuig waren ook zo voorbij =D In de ik-weet-niet-hoe-grote luchthaven van Atlanta gingen we met een zestal verder naar Chicago, de rest ging naar Houston, Los Angelos of Seattle. Deze vlucht was een scheet in vergelijking met de vorige (maar 2u15 vliegen). Eens aangekomen in Chicago, kwamen alle AFS-studenten samen in een hotel waar sommigen bleven overnachten en anderen vertrokken met de bus naar hun oriëntatieplaats. Ik behoorde tot de laatste groep jammer genoeg. Om 24u00 begonnen we aan de 7u-durende busrit helemaal tot Augsburg College in Minneapolis. Gelukkig kregen we die dag nog een rustdag en de volgende dag hadden we dan de hele dag oriëntatie, wat al bij al best nog tof was. Je ontmoet zoveel nieuwe mensen zoals van Thailand, Ijsland, Italië, Zweden,Oostenrijk, Duitsland,.. en 's avonds om 17u00 was het dan zover, we kregen eindelijk onze gastfamilie te zien. Aan de ene kant van een park stonden de studenten, terwijl alle gastgezinnen met spandoeken en ballonnen van de andere kant kwamen toegestroomd. Ik had al redelijk snel mijn gastmama en gastbroer gevonden, rende naar hen toe en gaf hen een heel dikke knuffel. Peter heeft ons naar huis gereden, daar heeft hij enkele lekkere pizza's gemaakt, er kwamen al direct enkele buren langs (eentje had dessert bij: allemaal lekkere chocolade gebakjes) en dan hebben we gewoon gezellig buiten op het terras gezeten. De volgende dag moest ik al om 06u30 opstaan om tegen 7u met Margaret naar Wisconsin te vertrekken. Peter ging niet mee omdat hij zondag (vandaag dus) voor een week op kamp vertrok. Mja..na 5u kwamen we dan aan op een boerderij waar grandma woont, ze is 91jaar maar ze kon nog oh zo goed haar plan trekken! daar heb ik ook al een groot deel van de familie ontmoet en Maggie, een nicht van 20jaar, heeft mij in de namiddag een beetje opgevangen. We zijn samen een ijsje gaan eten en zij moest nog ergens foto's uithalen en s'avonds zijn we samen met nog enkele vriendinnen van haar naar Dodge fair geweest en een concert van één of andere country-zanger. De meesten zullen zeggen: ieuw country-music, maar ik kon het eigelijk nog appreciëren, het was echt een leuke avond. Dan ben ik bij grandma gaan slapen, waar Ron en Margaret ook waren en de volgende ochtend zijn Ron en ik terug naar Wayzata gereden (Margaret blijft tot woensdag in Wisconsin voor haar werk). Onderweg, wanneer we langs de Missisippi River reden, zijn we ergens gestopt voor een lekker ijsje en wanneer we thuiskwamen zijn Ron en ik nog 2uurtjes gaan zeilen. Dit was echt geweldig! het was nog zo'n 25-30graden, maar omdat we op het meer zaten was het net iets frisser. Na die 2uurtjes zeilen kregen we honger, hebben we een douche genomen, heeft Ron mij Wayzata en Orono een beetje laten zien en de weg naar mijn High School en dan zijn we gestopt aan een drive-in om iets te eten (echt op zijn Amerikaans :p) Eens terug thuis hebben we Peter gebeld om te vragen hoe het op zijn  kamp is, beetje naar de Olympische spelen gekeken en buiten aan het water naar de volle maan gekeken. Nu lig ik ondertussen in mijn bed, dus ik ga stilaan slapen. ik heb nog zoveel te vertellen, maar dat zal voor de volgende keer zijn.

Veel liefs! x